|
Frits Klein als schilder van vooral circusscènes met
acrobaten, trapezewerkers, lenige vrouwtjes en vurige |
|
paarden, kende ik al sinds 1937, toen ik voor het
eerst een bezoek aan Parijs bracht. Samen met |
|
mede-academieleerlingen liep ik gretig de
belangrijke musea en tentoonstellingen af om in plaats
van |
|
reproducties de laatste Picasso's, Matisses en andere
groten in 't echt te zien. We merkten nog meer |
|
bewonderenswaardig werk op van
vele in Parijs werkende kunstenaars. |
|
En van de Hollandse Parijzenaars was het vooral Frits
Klein, die sterk onze aandacht trok. |
|
Ook na 1945, toen ik weer regelmatig naar Parijs
ging, heb ik de ontwikkeling in Klein's oeuvre kunnen
volgen. |
|
Maar, hoewel de meeste Hollandse schilders Frits
persoonlijk kenden, kwam ik pas 20 jaar geleden met
hem in |
|
contact door zijn vrouw, de schilderes Ursula
Bardsley. Ursula en ik hadden gemeenschappelijke
vrienden in |
|
Den Haag en zo kwam het dat ik haar en Frits
regelmatig in Wassenaar ontmoette als zij in de
Pauwhof |
|
logeerden. |
|
De vereniging HAAGSE AQUARELLISTEN heeft hem in 1968
als gastexposant uitgenodigd om aan een van
|
|
onze tentoonstellingen in Pulchri Studio deel te
nemen met een aantal aquarellen in de voor hem zo
kenmerkende |
|
pointillistische techniek. |
|
De eenmaal verworven vriendschap is de laatste jaren
steeds hechter geworden door ons gezamenlijk verblijf |
|
iedere vroege zomer aan de oostkust van Corsica. |
|
Het schilderen in die omgeving is voor Frits, Ursula
en mij iedere keer een spannend avontuur. En nog
onlangs |
|
zag ik dat Frits zijn palet wéér verfrist heeft in
zijn subtropische landschappen. |
|
Wat een voorrecht zo'n vitale collega je vriend te
mogen noemen! |
|
|
|
|
|
Ronald
Lindgreen |
